با خویش ِ خویش :

با خویش ِ خویش :
رنگ پریده ، چه گونه ای ؟
با خویش ِ خویش :
عالی ام ای خویش عالی ام
آن قالی ام،
که ارزشم افزوده می شود
وقتی که در تهاجمی از پایمالی ام
خاکم،
که موزه های جهان غبطه می خورند
بر شوکت ِ همیشه ی ِ روح ِ سفالی ام

#محمدعلی بهمنی
نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.