با خویش ِ خویش :
رنگ پریده ، چه گونه ای ؟
با خویش ِ خویش :
عالی ام ای خویش عالی ام
آن قالی ام،
که ارزشم افزوده می شود
وقتی که در تهاجمی از پایمالی ام
خاکم،
که موزه های جهان غبطه می خورند
بر شوکت ِ همیشه ی ِ روح ِ سفالی ام
#محمدعلی بهمنی