دوستت دارم

دوستت دارم
تو را به عنوان چیزهای تاریکی
که باید دوست داشت ، دوست دارم
در خفا ، بین سایه و روح دوستت دارم
به عنوان گیاهی که هرگز نمی شکفد
اما نور گلها را در خود پنهان کرده است
ممنونم بابت رایحه ای که در من پنهان است
که از عشق است
که از زمین بلند می شود
دوستت دارم
بی آنکه بدانم چگونه ، کی و چرا
تو را بی شایبه دوست دارم
بی هیچ پیچیدگی و غروری
چرا که راهی جز این نیست

« شاعر : پابلو نرودا »