مرا دیرینه زخمی میدهد آزار

مرا دیرینه زخمی میدهد آزار
نه از نوعی که بر روی تنی آزرده و مجروح،
نه از جنسی که برهم میزند آسایش تن را،
به سان زخم مأنوسی،
که شاید گر مداوا گردد و تیمار،
امید التیامی هست.
ولی پیوسته ناخن های الوده،
به دنبال خراش خود،
امید از التیام زخم میگیرند.
مرا این درد دائم میدهد آزار
ز درد ناجوانمردی،
ز درد مرگ انسانیت و مردی،
دلم خون است.
دلم خون است.
غلامرضا ابراهیمی کرج آباد