ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
تمام علمم را مدیون جهالت هستم!
و تمام دانایی را مرهون حماقت ها هستم!
غلامحسین افراس
راه افتادم
راه برخاست
هوشیار شد
آرام, آرام مرا به زمین زد!
غلامحسین افراس
یادت هست
آخرین قرارمان را؟
خیابان رازقی را می گویم
حالا سالهاست
تمام اندیشه ام بوی رازقی می دهد!
غلامحسین افراس
جاده انتظار را با دلهره طی می کنم
لحظه به لحظه به تابلوی رسیدن نزدیک می شوم
حالا دلهره شوق رسیدن را معنی می کند!
غلامحسین افراس
دلم را به دیوار آویخته ام!
می خواهم هر روز تو را تماشا کنم!
غلامحسین افراس
با فراموشی قرار گذاشتم بودم!!
خواستم تو را به دستش بسپارم!
باز هم قرارمان را فراموش کردم!!
غلامحسین افراس
تمام واژه ها
برای دوستت دارم صف کشیده اند!!
حالا من مانده ام و هزاران سطر سفید!!!
غلامحسین افراس