زندگی هیچ چیز بزرگی ندارد ؛
زندگی پر است از چیزهای کوچک اما اگر تو بدانی که چطور با این چیزهای کوچک خوش باشی ،
آنها را به چیزهای بزرگ دگرگون خواهی کرد...
چرا حتی بهترین آدم ها همیشه چیزی را پنهان می کنند؟
چرا حرف چیزهایی که در دل دارند با هم نمی زنند؟
جایی که می دانند حرف هاشان با باد هوا هدر نمی رود
چرا چیزهای را که در دل دارند بر زبان نمی آورند؟
چرا ظاهر همه طوری است که انگاری تلخ اندیش تر از آنند
که به راستی هستند، طوری که انگاری می ترسند
اگر آنچه در دل دارند به صراحت بگویند
احساسات خود را لگدمال کرده باشند؟
گاهی تنها یک تلنگر کوچک کافی ست برای دوباره بلند شدن و روشن شدن کور سوی امیدی در درون.
فهمیده ام آدمی حتی در مواقعی ک فکر میکند دیگر زنده نمی ماند
بازهم بدنبال راهی می گردد تا ب جهان بازگردد.
مردمان این شهر بیشتر از هر چیز دیگری چشم هایی بی توقع،لبخندهایی حقیقی می خواهند
باید واژه ی امید را در سرِ هر شهر و روستایی
بر سر هر چهار راه و کوچه ای نوشت
تنها امید است ک آدمی را از تنگناهای زندگی نجات میدهد...