پاییز ای ترانه شادی بخش

پاییز ای ترانه شادی بخش
نامی نوشته در دلِ رویاها
آهنگ خورد شدنِ برگان
در زیر پایِ عشاقان
پاییز ای ترانه‌ی تنهایی
می چرخی و آواز می خوانی
لای کلاه و دستکش گرمم
تصنیف شاعرانه می رانی
پاییز، یک دسته پرنده ای
در حالِ کوچ از دیارِ ما
یا یک خداحافظی غمگین
از برکه و درخت و صحراها
هرگز ندیدم از تو عاشق تر
در هیچ زمانی از دوران
رقصِ قشنگِ شاخسارانی
موسیقیِ نرمِ گندمزاران
پاییز دلم را هوایی کن
باز آ، مرا با خود بَر
در کوچه های کودکی ام ..آنگاه
دستِ مرا رها کن در دشت
من بیخیال از هر سوی
آغوش را، بگشایم
موهای بلندم را باد، بر خوشه های برنج می ساید
یک لنگه پا می پوشم ، پاپوش های بلندم را
آزاد و رها می خوانم
شعر فروغ " باز پاییزان را "

سارا قاسمی