در سینه دلی عاشق و بی حوصله داری

در سینه دلی عاشق و بی حوصله داری
چشمان ِ پر آشوب و پر از مسئله داری

تقصیر ِتو بود و دلِ من سیب کجا بود؟
بی جاست گر از فتنه ی شیطان گله داری

ای یوسف ِ افتاده به گرداب ِ خلافت
آیا خبر ِ پای پر از آبِله داری ؟؟؟
شعر ِ تو اگر شهره ی شهر است یقینا
از نطفه ی عشقم غزلی حامله داری

نوشیده ام از ساغر ِ مشروب مکرر
یکتایی و با هرچه پری فاصله داری

اقرار نما سهم منی پیش ِ رقیبم
هر چند دلی عاشق و پر مشغله داری

ثبتی شده ای در دلِ من ای که فراوان
بشکسته سر و دست در این قافله داری

جغرافی چشمِ تو بلا خیزترین شهر
انگار که ذاتا گسل ِ زلزله داری

محمد علی شیردل