دوستت دارم، در سکوت شب

دوستت دارم، در سکوت شب
در لحظه‌های تنهایی، در هر نفس
چشمانم را می‌بندم، می‌شنوم صدایت
که در قلبم طنین‌انداز است، بی‌انتها و بی‌نهایت.

دوستت دارم، در هر باران
که بر چهره‌ام می‌رقصد، مثل یاد تو
در هر قطره، یک لبخند پنهان
و در هر سایه، نشانی از عشق تو.

دوستت دارم، در درد و رنج
در روزهای تیره، در شب‌های سرد
با تو، غم‌ها رنگ می‌بازند
و خوشبختی، در دل‌هایمان می‌تند.

دوستت دارم، این جمله ساده
اما پر از عمق و رازهای نهفته
به تو می‌گویم، در هر کلام
که عشق ما، همیشه زنده است و جاودانه.
مهران رضایی حسین آبادی