زندگانی عبرت آموز است اگر، عاقل شوی

زندگانی عبرت آموز است اگر، عاقل شوی
گر به غفلت بگذرانی عمر، بی حاصل شوی

زخم دل را غیر دلداری نباشد مرهمی
چاره گر داری بیاور تا طبیب دل شوی

گر حباب آبروی کس شکستی خوش مباش
بی خبر، از گردباد آه، ناغافل شوی

سر به بالین فراغ، آنگه نهی بی تاب و تب
که دلی نشکسته باشی، ورنه چون بسمل شوی

ناخدای ما در این دریای طوفانی خداست
دل به دست ناخدا ده تا بر این ساحل شوی

چهره را نتوان که پنهان کرد در زیر نقاب
چون نقاب افتد، میان مردمان زایل شوی

نارسا حرفی چو گفتی این نشان نقص توست
نقص خود زائل چو کردی آن زمان کامل شوی

فرق بسیار است بین هرزه گو و حق پرست
هرزه گویی را رها کن تا که صاحبدل شوی

نیست جز بن بست در بیغوله های ذهن تو
سِحر هم باشی به اعجاز دعا باطل شوی

از تو و از یاد تو من تا ابد دل کنده ام
هست مشکل بار دیگر محرم منزل شوی

ایوب آگاه