روزی تورا پیدا کنم در باطن پنهان خویش

روزی تورا پیدا کنم در باطن پنهان خویش
باذؤق تماشایت کنم ازدورنه.نزدیک وپیش

آن روز چقدر تماشایست یقین
من شرمسار ازگناه کم یاکه بیش

هرگز زخدا دور نبوده ایم ما
درجهل که نماد زاهدهست ریش

درمسجدوکعبه پرزرق وجلانیست
چه بس درکلبه آن پیر ودرویش

در اوج مغرور زدنیا وغافل زخداییم
ضحاک زمانه هم شوی زند نیش

یک عمرما به اشتباه زدیم در
او درسینه مابود نه درتبارو درکیش

پس باش تسلیم مقدر خویش
شاید که رها شوی تو ز آتیش

داودچراغعلی