تو در بالا و من پایین ، نشسته رو بروباتو

تو در بالا و من پایین ، نشسته رو بروباتو
تو در عرش برین و من  ، زبان در گفتگو با تو

طراط مستقیم ات را ، خطی ممتد کشیدی
ومن‌با  قل هوالله ات، قرائت با وضو باتو

مراد از سورهای روشنت ، پرواز بی پر بود
ومن با دستهای خسته ام ، در جستجو با تو

نمیدانم چگونه ، در چه حالی ، دل زما بردی
ولی این دلربایی ، عقده هایی ، تا گلو با تو

سر شب ناز میاری ، سحرگه شوق می باری
صلات ظهرسالاری ، وَما در های هو باتو

مجازی عاشقی کردم ، میان دلربایانِ خوش
حقیقی دوست تر دارد ، دل بی آبرو باتو

نظر خوش میشود باتو ، سفر خوش تر بکوی تو
چه سودایی ست در این دل ، که دارد آرزو باتو

دلم‌ تغییر میخواهد ، سرم تفسیر می داند
لبم تحریر می خواند ، بگوید مو به مو باتو

محمد توکلی