زمینی دارم که در صحرایی زیبا

زمینی دارم که در صحرایی زیبا
کنار ان می رود ، نهری جاری و زیبا
نهر اب روان گشته از قنوات
هر دم پر اب بود از رحمت حق ان قنوات
سیراب می گردند همه صحرا بهر حاصل
بکارم در زمینم با اب زلالش ،حاصل
به دست خود نهالی من بکارم
نهالم را با قلبم ، نه با دستم بکارم
به پای ان نهال اب هست هر دم جاری
بپاشم در جوارش تخم حاصل از بهر شادی
برای یادگاری این نهالم را بکارم
نهال من کم‌کم آرد برگ و باری
بسازد بر سر خود شاخساری
شاخه ها یش پر بار و برگه ان نهالم
درختی پر بار گشته ان نهالم
باشد کنار ان درختم نهر ابی و سبزه‌زاری
به تابستان که نور خورشید تابد بر رهگذاری
درختم چتر خود را می‌گستراند بر رهگذاری
سایه انداز باشد بر سر من هر خسته راهی
خنک می‌سازد آن جا را ز سایه
چه خوش باشد ان سایه و نهر کنارش

مصطفی خواجه دهاقانی