بادهای سرد زوزه کشان درپس کوچه های زوال عقل ، مرامسموم از ترس میکنند ....
در راه مانده مرا فریاد میکشند .
رویاهای شب گرد دویدن را کشان کشان برتنم حکاکی میکنند
وبوی یاس روی دیوار همسایه را درموهای پرچین مجعدم نفس میکشند ..
چقدر تنهاست کوچه ی احساس
وچه دلگیر قدم های مست معصومه دهقانی