لبه ی پنجره و شوق پریدن دارد

لبه ی پنجره و شوق پریدن دارد
مثل یک وصله ناجور که دیدن دارد
وقت پروازکه شد بال وپرش راچیدند
باز هم حسرت چون باز پریدن دارد
مثل مرداد که آبان بشود در لحظه
اشک گرمیست که امکان چکیدن دارد
مَثَل ماست که در بحبوهه این همه درد
سیب ممنوعه ما میل رسیدن دارد
دل بیچاره که از فلسفه ها می ترسید
با تمام دل و جان شور بریدن دارد
همچو یک قمری واکرده قفس می ماند
لبه ی پنجره و شوق پریدن دارد

مهساپارسا