درهای_دوزخ

تنها و رها شده‌ایم
چون کودکانی گم کرده راه در جنگل،

وقتی تو روبه‌روی من می ایستی
و مرا نگاه می کنی،
چه می دانی از دردهایی
که درون من است،
و من چه می دانم از رنج‌های تو...

و اگر من خود را پیش پای تو به خاک افکنم و گریه و زاری سر دهم
تو از من چه می دانی
بیش از آنچه از دوزخ می دانی
آنهم آنچه دیگری برای تو بازگو می کند
که سوزان است و دهشتناک

از این رو
ما انسان‌ها
باید چنان با احترام
چنان اندیشناک
و چنان مهربان
پیش روی هم بایستیم
که در مقابل درهای دوزخ!

#فرانتس_کافکا
#درهای_دوزخ

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.