موی سپید و بخت سیاهم نگاه کن

موی سپید و بخت سیاهم نگاه کن
سوز مرا به شعله ی آهم نگاه کن
شاهم ولی به ملک بلا با سپاه غم
ملکم ببین و موج سپاهم نگاه کن

گفتی به من که :
شام تو چون بگذرد به هجر ؟
شام مرا ز روز سیاهم نگاه کن
بر درد من ز حالم اگر پی نمی بری
بر گریه های گاه بگاهم نگاه کن

تا صد سخن به نیم نگه باز گویمت
ناز آفرینِ من
به نگاهم نگاه کن ..

{ مهدی سهیلی }