چای دیگری بریزم؟

دوستی‌ات قدری بود
که هیچ دعایی درآن خواب انتها نمی‌دید
و نگاهت بلد راهی تا صبح را نشانم دهد
« گل خزان ندیده!»
کدام سوی را نشان گرفته‌ای؟
دامنه‌های پرشقایق‌ام هرگز لب نخواهند زد:
« خدا تو را نگهدار»
بالش‌ها چه خواب سنگینی دارند
از ضربان جاز نیز پلک باز نمی‌کنند
«آن گل سرخی که دادی»
صفحه برگشته است

چای دیگری بریزم؟

مهرنوش_قربانعلی

هرگز این اتاق را ترک نکنید!

هرگز این اتاق را ترک نکنید!
دیوارهایش به رویایی خیره شده اند
که آرام آرام به هوش می آید
و علائم حیاتی ذهنش قلب مونیتور را احیا می کند
هرگز این اتاق را ترک نکنید
شعری آرام آرام دارد به هوش می آید
و کمایی طولانی الفبا را ترک می کند!

مهرنوش_قربانعلی