سکوت سحرگاه، عالم تجلای از نور خداست

سکوت سحرگاه، عالم تجلای از نور خداست
دل شب شکوفا ز ذکر و دعای یکتا پادشاست

ز چشمه‌ی توحید جاری شود نَفَس‌های صبح
جهان غرق نوری که از آسمان بی‌منتهاست

به گوش سحر نغمه‌ی عاشقان طنین‌انداز
که هر دل به شوق حضورش چو آیینه‌هاست

زمین لحظه‌ای غرق در نور سرمدی گشته
ملک در تحیّر، که این جلوه از کِی و کجاست؟

طلوعی دگر می‌رسد با بشارت امید
که خورشید مهر از دل شب همیشه پیداست

حاذق هاشمی