تو
معنای عشقی
که هیچ کس
توان شرح آن را ندارد
واژه ها خودشان را سبک می کنند
وقتی اسم تو
فراخوان تمام رؤیاهاست
پرویز صادقی
خورشید که سر میزند,
ماه
با
ستارگان چه خوابی میبینند؟!
رها فلاحی
نمی دانم چرا پروانه خوش و آب و رنگ نازک دل
عاشق شمع سوزان می شود ؟
نمی دانم چرا گل زیبا
دیدن سوختن پر پروانه را انتخاب کرده؟
نمی دانم چرا بلبل خوش الحان
عاشق ماندن در قفس می شود؟
بید می لرزد تا نسیم آسوده بتازد
و خبر از عشق بید را محاوره کند
سوختن ساختنی نیست
اما عشق از این سوختن لذت می برد
حتی اگر در آخر اشک بریزد و بگوید باختم
فریبا صادقی
آری نمی خواهم بفهمم ای برادر!
آشفته تر می گردم از فهم فراتر
پرسیدم از روشن ضمیری زندگی چیست
آتش گرفت و سوخت از آه مکرر
وقتی نمی پرسی نمی فهمی و خوابی
وقتی که در خوابی نمی گردی مکدر
آری نمی خواهم بفهمم , چونکه یک عمر
باید بسوزد بی صدا شمع منور
بیداری و هشیاری از آن تو باشد
من راحتم با غفلت و مستی و ساغر
تدبیر من دیوانگی و بی خیالیست
دیوانگی عذریست محکم پیش داور.
اسد زارعی
مینشینم رو به دریا دست در دستان ساحل
می زنم ساز خدایی از تو وبی خانمان دل
آفتم,دنیا گریزم, غافل ازخواب وخیالم
شربتی نوشیدم از عشق که چنین شد پر وبالم
نقش خاکستری ورنگ در میان ابر وباد است
با صدای نم نم عشق هر دلی بی پرده شاد است
شاکر از بنیان هستی با تو ام در اوج ومستم
گرچه نزدت رو سیاهم ,در رکاب تو نشستم
آب ورنگ چنگ دنیا تارها در هم تنیده
می زنم بر تار هستی گرچه دستانم بریده
خواب وخاموشی ندارد لحظه های با تو بودن
حاصل عمرم فدای لحظه ای از تو سرودن
هومن ایران زاده
دویدند روزها و شبها
از نشیب غروب
تا به اوج طلوع
تا به آنجا
که آرامش دستهای تو بود
شانههای تو بود و من بیقرار
رسیدن ما در جشنی از جنس پاییز
هم آغوشی جنگل و ابر
و رگبار باران
مهرداد درگاهی
شب آرام وُ صدایِ پایِ باران وُ دلی تنها
دوباره خاطراتِ تو, هجومِ نیزه یِ غم ها
تو رفتی, من فراموشَتْ شدم امّا چرا ای عشق
منم تصویرِ غمگینِ غروبِ ساحل دریا
فراموشَت کند آن کس تمامِ آرزویِ توست
نماند لذّتی بر تو بجز غم با دلِ تنها
دلم در آرزویِ تو همان کشتیِ یونانی
به کیش افتاده بیچاره غمین در این سرِ دنیا
گهی در بینِ یارانی ولی تنهایِ تنهایی
چه تلخ آنکس میانِ جمع و تنها در دلش امّا
علی پیرانی شال
امشب
ای جنگل تاریک
نور مهتاب را اگر نوشیدی
فردا صبح
شکوفه های سپید را
بر شاخه های درخت سیب بگذار
پروانه مدی