ارغوان گریه مکن همچو منی بسیارند

ارغوان گریه مکن همچو منی بسیارند
که ز دوری رخ مهرک جان بیمارند

گرچه در باغ و چمن غنچه زند خنده به تو
باغبانان همه شب تا به سحر بیدارند

من و تو عاشق یک نقطه پرگار وجود
جاهلان از نفس باد صبا بیزارند

پل زدم فاصله‌ها تا به تو نزدیک شوم
غافل آنکه همه چشم به ره منتظر و هشیارند

فروغ قاسمی