ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
کـســی بیـایــد و مــا را بــه انـتـهــــا ببـــرد
بـه سمــت مـشــرقِ روی مَـــهِ خــــدا ببـــرد
اگــر نشــــد همــه ی عـشــق را بــه یکبـــاره
دل مــــرا بـشــکــافــد جـــدا جـــدا بـبــــرد
غــریــق مــانــده دلــم در هـــوای تنـهـــایـی
بگــو بــه قــافـلــه ســــالار مــا ، بَـــلا ببـــرد
مسیـر قـافلــه سخـت اسـت و او بـرای خـدا
دلـــــم ز زنـــگ درآورده ، بـــا جـَـــلا بـبــــرد
شـود به گوشـه ی چشمــی تمــامِ جــان مــرا
ز کِـبـر و کینـه بشوید و (مـن) و (مـا) ببـرد ؟
چه بُغـض ها که خـزیده اسـت در حـصــار دلم
شــود کــه عشــق بیـایـد و سـایــه هـا ببــرد ؟
چـه نالــه ها که نکـرده است قـلــب خستـه من
بـه شـــوق عـاشقــی ام قـلـبِ بـیـنــوا بـبـــرد
مـبـــاد زنـدگـــی ام ، گــر بجـــای تـعـظـیـــم ت
جـنـــون عـاشـقـــی ام ، جـامــه ی حـیـا بـبــرد
خـــدا کـنـــد کــه بـیـایـد فـــراق مـا را کُـشــت
مــرا بــه انـتـهــای دل انـگیــز جـــاده هــا ببــرد
جمال الدین بخشنده
او رفت ، حتی نگاهی به پشت سر نکرد
گذشت زِ من ،پیدا کرد او عشقی دِگر
چگونه جدا گشت سرنوشتمان زِ هم
خداوندا.....
چنین چیزی می شود مگر
چگونه خاطرات او را بیرون کنم زِ سر
در خیال
آینده را با او ساخته بودم نه هیچ کسِ دِگر
کنون که تنها و بی کس و گریان دل شکسته ام
کنم شبانه روز من فقط این دعا
نشود او خوش بخت هرگز، با هیچکسِ دِگر
فرانک بهمیی
اونیکه دوستش داری
اون تورو دوست نداره
اونیکه دوستت داره
دخلتو درمیاره
دوستِ واقعی خداست
تو خدارو داشته باش
اونه که عاشقته
اونه که دوستت داره
مهین بزرگپور سوادجانی
برای آسمان مویه کردم،
ناز دریا را کشیدم،
در جنگل عزلت گزیدم و در کویر اشک ریختم آنگاه عشقت را فریاد زدم
و هنوز خداوند....
مهدی صحافیان
به رسم آخر شهنامه خوانی
چه زیبا شد، تمام زندگانی
رجز خوانم، بسان رستم زال
خداوند، داده بر جانم پر و بال
بریز جامش ز هفت، پیشتر کن
که جورش میکشم، پیمانه پر کن
علی اصغر محمدی له بیدی