دایره ای منفردست سوز دل

دایره ای
منفردست سوز دل
لغزیدن در لاک و گفتگویی درونی
گپی بزن با خودت
و از طبیب
تقاضای ملاقاتی فوری کن
که در جهان هر کس
پشت الک باورهایش غوغایی ست
من از آن ور فهم
از دوران نقاهت پونه ای در آغوش لاله ای میگویم
از جنبه های اتفاق
از فنون تصور
از دامنه ای پر شده از سه گانه های پریدن
مکث کردن و قید گذاشتن و
بروز مهارت و از پیله ای
که به درگاهی مطلوب راه مستقیم دارد
آن تمایل به لبخند
که در پشت اشکی رو به ریشه های
آویشن هایِ کوهی آرام
ولی هشیار
آن پلکان روال زندگی میگویم
آنجا که روی صفحه ای کاغذ ، با لهجه
گزارش روزهای خودت را
حک میکنی بر شب های خودت
آنچه احساس را
سرکوب میکند عدم صداقت ست
میدانی
آبی
نقش کاملی ست بر آسمان
اما برای شعر گفتن
باران لازم ست
یادم آمد هر وقت باران می بارید
مادرم می گفت
خیس شدی ای بی ریای من
و قلم تاول زده ام
چون شمع
آب
می شد
اشک می نوشت
از کالبد بوته ای به بوته ای دیگر می گفت
از شاخ و برگ اقلیت
برای اکثریت
و گاهی از پرواز در پیله برای پرنده های در قفس
میبینی
همه چیز ، ناهمگون ست
مثل من برای تو
مثل تو ، برای من
ما
حاصل بی ملاحضگی های همدیگریم
فرهاد بیداری