بیا به کنارم بنشین تا از دلخوشی های مان بگوییم

بیا به کنارم بنشین تا از دلخوشی های مان بگوییم
از روزهای مانده در یادمان بگوییم

آفتاب و مهتاب های رنگارنگ مان
و آن شور و اشتیاق کودکانه مان

هر لحظه اش زندگی بود
آبِ زلالی بر جان مان بود
بگوییم از آن لحظاتِ بی تکرارمان
آروزی های رنگی و پاک مان

می درخشیدیم به مانندِ خورشیدِ عشق
می کاویدیم زندگی را از بهشت

شادی های مان چه بی اندازه بود
بر صورتِ شب خنده ای شاهانه بود

ما با هم کل دنیا را در بازی های مان دیدیم
در هر زمین خوردنی باهم خندیدم

بر دیوارها نوشتیم
ما اینجا بودیم و
به دنبالِ هم دویدیم و
لحظه ها را در کنارِ‌ هم فهمیدیم

محمدعلی ایرانمنش