بهار جان

بهار جان
چند روز پیش
که به خانه‌ی دلم سر زدی
و بشقابِ انتظار را
روی میز چیدی
حواست نبود
که زیرِ اجاقِ دیگِ حوصله‌ام
کم سویِ کم سو
و دلم، لبریز از تو
در هوایِ سایه‌ی چنارها
سر می‌رفت
و تو ...
در لانه‌ی کوچک خیال
زیر بال یاکریم ها
کُنجِ دنجِ آرامشم
بهانه گیری می‌کردی
نم نمِ
بارانِ چشمانم را ...

مریم کرمی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.