بگذار تا بــــــــه خندد اشکم به زیر چانه

بگذار تا بــــــــه خندد اشکم به زیر چانه
زلفت شود پریشان هر دم به دوش شانه

بگذار تا دو چشمت در چشم من بگردد
شاید که حرف گنگی خاند به این بهانه

بگذا تا سخن را گویم تمام بــــــــــا تو
تا خجلتی نباشد  در ایــــن میان نشانه

بگذار تــــــــــا برایت دیوانگی کند  دل
تا خندهدهای نازت بــــر لب زند جوانه

بگذار دست گرمت در دست سرد من تا
گرمای این محبت آرد  بــــــه  لب  ترانه

بگذار  تا  سعادت  یابم  ز  نوش  لعلت
تا  دور  غم  سر آید شادی رسد به خانه

سعادت کریمی