غم دل با تو بگفتم به نهان چون تو نبودی

غم دل با تو بگفتم به نهان چون تو نبودی
غم دل جمله سر آمد چو مرا رخ بنمودی
تو که خود حُسن جمالی و سرانجامِ کمالی
به من آن راحت جانی و به سجاده سجودی
من مجنون شده از تو که چو لیلایی و هردم
بزنم بوسه به راهی که در آن دل بربودی

غلامرضا رمضانپور