به چشمت اشک باشد ,رود دل پر آب می ماند

به چشمت اشک باشد ,رود دل پر آب می ماند
به سینه, با تپش ها, این دل بی تاب می ماند.
برای قلب ,آرامش, همان مرگ است باور کن
دلی آرام , مثل سینه ی مرداب می ماند
بخواهی یا نخواهی عشق روزی میشود پیدا
همان روزی که دل بیدار و عقلت خواب می ماند .
برای یک غزل تنها ردیف( عاشقت هستم).
برای آسمان , تنها , رخ مهتاب می ماند .

برای قاب عکس روی دیوار دلم, از تو
نگاهی آشنا و خنده های ناب می ماند.

علی بدلی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.