گاهی آدم به یاد کسی گریه نمی‌کند،

گاهی آدم به یاد کسی گریه نمی‌کند،
اصلا آدم نمی‌فهمد چرا گریه می‌کند
و شاید یک نقطه عمیق و نرم و ولرم،
مثل نور آفتاب بهاری، توی دلش پیدا می‌شود
که اصلا حس بدی هم نیست.
حتی یک احساس شادی است. گریه‌آور هم نیست،
ولی آدم بی‌اختیار گریه‌اش می‌گیرد.