وقتی می‌خندی،

وقتی می‌خندی،
دریا مروارید می‌ریزد
و من
چون پیراهنی روشن
بر پوستِ نازت
فرود می‌آیم
آنجا که
سکوت شکفته است.

سیدحسن نبی پور

نظرات 1 + ارسال نظر
آرش پیمان دوشنبه 1 دی 1404 ساعت 12:01 https://arashepeyman.blogfa.com/

...
پروانه را شکایتی از جور شمع نیست
عمریست در هوای تو میسوزم و خوشم

خلقم به روی زرد بخندند و باک نیست
شاهد شو ای شرار محبت که بی‌غشم

باور مکن که طعنه‌ی طوفان روزگار
جز در هوای زلف تو دارد مشوشم

استاد شهریار

درود و اولین روز سرد زمستانی تون به شادی

سپاس

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد