شب، مرطوب است.

شب، مرطوب است.

نه از باران، که از تردید.

تمامِ نگاه‌ها،

سنگی است بر شانه‌ی خلوتِ من.

من، جامِ خالی را برداشته‌ام

تا در آن پنهان شوم.

کی این ابر می‌رمد،

تا ماهِ سکوت، آوازِ تازه‌ی دلم را بیاموزد؟


مریم نقی پور خانه سر

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد