دو پاره خط موازی

دو پاره خط موازی
تماسِ غیر حضوری
شروع قصه ی ما شد
تمام رابطه، دوری

صدای مخملی زن
شروع اولِ بازی
شکوه دیدنی مرد
فقط درون مجازی

برای از تو نوشتن
بساط خاطره کم بود
نقاط مشترک ما
میان صفحه ی هم بود

شبی که آن طرف خط
یکی به گریه درآمد
و مردِ داخل گوشی
سکوت می شده شاید

بلای تازه ی قرن است
غریبه بودن انسان
و دل سپردن عکسی
به یک هویت پنهان

هنوز منتظرم تا
میان صحنه ی بازی
برای تو بسرایم
در این جهان موازی

دو نقطه چین و دو بوسه
پیام آخر زن بود
و این نهایت یک عشق
درون گوشی من بود

محمدحسین ناطقی