مجنونی را در عاشقی با تو چه حیران دیدم

مجنونی را در عاشقی با تو چه حیران دیدم
در پی عشق روان و ترا بی سروسامان دیدم
سرمست از چشم خمارت بشدم مستِ مست
عاشق تنهایی ام‌‌  چو ترا مجنونِ پریشان دیدم
گر چه عمرم بگذشت در پی دیدار دوست
دریغ از عمری که در طلب عشق تو فغان بودم
بهر عشق تو جدلها که در دل با عقل داشتم
با همه عاقلی در عشق, سرعهد و پیمان بودم
من مبتلا به عشق تو  هنوز دلباز و دلپاکم
نَقل هر محفل عشاق  که از عشق بازان بودم
گفتی رخ نما ز دل من که دلبری کامل شود
من مات آن چشم سیاه تو و کمان ابروان بودم
قصه عاشقی سخت است به گفتار و زبان
پشت این عشق چه مشکلها بود که گریان بودم

عسل ناظمی