سَمَن زیر ِ باران, زبان باز کرد

سَمَن زیر ِ باران, زبان باز کرد
سحر قد کشید و غزل ناز کرد

شقایق بر افروخت چهره, و باد
سر صحبتی با چمن باز کرد

چمن شادمان از صفای بهار
صمیمیتش را خوش ابراز کرد

از آن گوشه, پروانه با اشتیاق
طوافش به دور گل آغاز کرد

هوای ِ بهشتی ِ اردیبهشت
گشایش به کار ِ دل و راز کرد

به هر گوشه ای, سرو باغ ارم
به زیبایی ِ قامت , اعجاز کرد

هوا چون مَلَس دید بلبل به باغ
زبان بر ستایش پر آواز کرد

در این بین , (راحم), به دُر ِ دری
به عشق شما , این غزل ساز کرد

جواد رحیمی