پائیز که می رود دلم می گیرد

پائیز که می رود دلم می گیرد
از نیمکت های خالی و
بوی تند پیپ و
عطر قهوهِ فنجان کافه ها
تو بمان..،
و دستانت را
دور گردنم حلقه کن
همچون شالگردنی گرم
تا بغض های گلویم را حس کنی
در امتداد شب های سرد زمستان!
مرتضی سنجری

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.