⁠⁣این بخشی از زنده بودن است،

⁠⁣این بخشی از زنده بودن است،
هر کدام از ما چیزی را از دست می‌دهیم که برای‌مان عزیز است؛
فرصت‌های از دست رفته،
امکانات از دست رفته،
احساساتی که هرگز نمی‌توانیم برشان گردانیم...
این بخشی از آن چیزیست
که به آن می‌گویند زنده بودن...

 #هاروکی_موراکامی

«کافکا، بیرون چه میبینی؟»

«کافکا، بیرون چه میبینی؟»
از پنجره ی پشت سرش به بیرون نگاه میکنم.
«درختها، آسمان و قدری ابر را میبینم. و چند پرنده روی شاخه‌های درخت.»
«هیچ چیز غیر عادی نیست، درست؟»
«درست است.»
«ولی اگر میدانستی
فردا صبح دیگر نمیتوانی اینها را ببینی،
همه چیز
ناگهان در نظرت جلوه میکرد و ارزشمند میشد، نه؟»

هاروکی موراکامی

زندگی عجیبه ، نیست ؟

زندگی عجیبه ، نیست ؟
چیزهایی که یه روز درخشان و زیبا به نظرت می رسیدند
و با دیدنشون از خود بی خود می شدی
و حاضر بودی همه چیزت رو فداشون کنی
بعد یه مدتی با مرور زمان ، یا با تغییر دیدگاهت
یه دفعه از شدت گیراییشون کم میشه
و با کمال تعجب دیگه زیباییشون رو از دست میدن

کافکادرکرانه

طبعاً من هیچ دوست و رفیقی ندارم.
دیواری دورم کشیده‌ام و نمی‌گذارم
کسی وارد آن شود و خودم هم سعی نمی‌کنم
از آن بیرون بروم. کی همچو آدمی را دوست دارد؟
همه از دور مرا می‌پایند. شاید از من بدشان بیاید،
یا حتی از من بترسند،
اما خوشحالم که کسی مزاحمم نمی‌شود.
چون هزارتا کار دیگر برای خودم تراشیده‌ام
از جمله اینکه قسمتی از وقت فراغتم را
صرف بلعیدن کتاب‌های کتابخانه مدرسه می‌کنم...

در این دنیای درندشت

در این دنیای درندشت
تنها کسی که می‌توانی به او تکیه کنی
خودِ توست...

زندگی گاهی غریب می‌شود،

زندگی گاهی غریب می‌شود،
مثل پرت کردن یک سنگ به درون تاریکی ژرف.
شاید به چیزی برخورد کند، اما آدم نمی‌تواند ببیندش.
تنها کاری که می‌شود کرد
حدس و گمان است، و باور داشتن.
باید به آن عادت کرد- به منزوی بودن.

اگر بتوانی با تمام قلبت عاشق کسی شوی

اگر بتوانی با تمام قلبت عاشق کسی شوی 
حتی یک نفر
آن‌گاه در زندگی رستگار می شوی 
حتی اگر به آن شخص نرسی

« شاعر : هاروکی موراکامی

همیشه نسبت به کسانی که

همیشه نسبت به کسانی که

بیشتر دوست می داریم

سختگیرتر می شویم

چون توقع انجام خیلی کارها را

از آنها نداریم!!

"هاروکی موراکامی"