شعر تَر دارد لبانت،صد غزل دارد لبانت

شعر تَر دارد لبانت،صد غزل دارد لبانت
جای زهری از هلاهل، خوش عسل دارد لبانت

رنگ چشمانت چه زیبا، آسمانی، رنگ دریا
در میان قلب پاکت، مهر و باور گشته پیدا

گوهر چشمان نازت مثل خورشیدی درخشان
شعر نو خواند برایش بلبل مست و غزلخوان

خط به خط،وصفِ تو زیبا، قد و بالایت چه رعنا
عطر گیسوی بلندت، مست و خوش بو مثل گل ها

درگِلت ای گُل خدایت، بذری از عشق تا بکارد
از کویر خشک قلبم، صد جوانه سر درآرد

هر ملک باصدتعّجب، بر لبش گوید تبارک!
هرکسی دستت بگیرد بخت و اقبالش مبارک

یک شبی هم ماه من شو،عشقم و همراه من شو
در میان حوض قلبم، جای ماهی ماه من شو

محمد جواد شاروبندی