شاعر روزگار"

شاعری را می شناسم
با واژه ها شعر نمی گوید
با احساس ناب خویش
به بازی نمی گیرد
روح سرکش لیلی را ،
اشک نمی نشاند بر دیدگان مجنون ،
شاعری را دیدم
کنار خیابان عدالت
شعرهایش را می فروخت ارزان
به لبخند عابری بی اعتنا
به نگاه ابرهایی که نباریدند آن روز
شعرهایش را دوست دارم
عجیب طعم زلال مردانگی می دهند
نامش را گذاشته اند : "کودک کار"
من می خوانمش : "شاعر روزگار"

محسن محمودی

گاهی خسته می شوم ,

گاهی خسته می شوم ,
می نشینم ,
خیره نگاه می کنم ,
شاید میان این همه نبودن ها تو باشی .

محسن محمودی