میروم منزل به منزل، سوگوار از غصه دل

میروم منزل به منزل، سوگوار از غصه دل
خون چکد از دیده بر گل، تا رسم من پای محمل
گوشه محمل بگیرم، پادشاها من اسیرم
یک نظر کن بر ضمیرم، من که پر سوزم چو دعبل
چشم زیبای تو گلشن، روی تو مانند سوسن
اندکی بنگر تو بر من، تا شوم اینگونه بی دل
که روم سوی دیاری، پر کشم چون شهسواری
کز شمیم عطر یاری، دم بدم گویم دل ای دل
من در آن وادی پر گل، نغمه ها خوانم چو بلبل
شاه من بر زین دلدل، من به زیر سم او گل
گل چه گویم عطر یاسم، بهتر از صدها لباسم
من به شاهی در تماسم، زین سبب شادم در این گل
عاشقان می آید آنروز، مهدی (عج) آن شمع دل افروز
عالمی را مژده بهروز، مرهمی آید بر این دل

غلامعباس نکونام