ستاره هستی و صد آسمان نگاه از من

ستاره هستی و صد آسمان نگاه از من
خدای ناز و ادا هستی و گناه از من

فضای لایتناهی و خاکدان زمین؟!
همیشه فاصله داری همیشه آه از من

بتاب در تن آئینه ها که زنده شود
حقیقتی که شده غرق اشتباه از من

شب و سکوت و دلاشوبی و سحرگاهان
همین که می گذری ترس نیمه راه از من

مدار چرخش خود را عوض کن و برگرد
ترانه کن سر این برکه گاه گاه از من

فضای حوصله از پرتو نگاهت مست
میان اینهمه چشمک زنان گواه از من

چه جایگاه بلندی به زیر سر داری!
تمام گستره ها از تو قرص ماه از من

علی معصومی