قانونِ نخست

قانونِ نخست
هرگز عاشقِ قامتِ خمیده‌ی پاییز نشو
مگر نمی‌بینی؟
حتی فصلِ زیبایِ او نیز
در نهایت
همه را به کامِ خاک می‌کشد.

قانونِ دوم
در آغوشِ یک خیال
هرگز نامِ"معشوق" را بر زبان مران
مگر نمی‌دانی؟
این واژه
از ریشه‌ی"زوال" است.

اما…
امشب
با شقاوتی بی‌حد
هر دو قانون را شکستم.
در بادِسرد
دوستت دارم گفتم
و از لب‌های تشنه ی بسته‌ات
سرانجام
جوابی بارید.

حسین گودرزی