زمین آرام می‌چرخد،

زمین آرام می‌چرخد،
بی‌آن‌که بداند
برنده کیست.
ما
شاخه‌های یک درختیم،
که در بادِ پاییز
از نامِ هم
سبز می‌شویم.
نه برای قمار آمده‌ایم،
برای رقصِ برگ‌ها،
برای خندیدن با آفتاب،
و نوشیدنِ نور
از چشمِ یکدیگر.
در هر نفس،
عشق
از میانِ ریشه‌ها
می‌گذرد
و جهان،
چیزی جز تپشِ ما نیست.


سیدحسن نبی پور

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.