شدم یک ارگ ویرانی چه ویرانم نمیدانی

شدم یک  ارگ ویرانی  چه ویرانم  نمیدانی
پناهم چشم بارانی شده با موج طوفانی

من از  شهر غریبانم  پر از تلخیِ پنهانی
تو شیرینی عجب قندی  گمانم مال کرمانی

پر از حرفم پر از تصویر  پر از تشکیک در باور
منم  کافرتر از کافر تو جانانی تو ایمانی


به دنیا آمدی جانم  برایم مهر آوردی
تو را دل دوستت دارد  تو را ای ماه آبانی

زبان شعر من اشک است وسینه دفتر ودیوان
پناهم چشم بارانی شده با موج  طوفانی
سمیه مهرجوئی