از صدای کوبیدن تصویر همچون ماه تو

از صدای کوبیدن تصویر همچون ماه تو
بر دیوار دلم
تازه فهمیدم پای عشق در کار است
و لذت داشتن خانه‌ای به رنگ بهار
انگار پس از سال‌ها سرفه کردن
زیر سرمای شدید فصل‌های تنهایی
نور خورشی پرمهری
ایوان دل یخ زده‌ام را
گرما و روشنی بخشیده است
آن روزها
از داشتن پنجره‌ای روبه کویر و
هوای سرد خانه متروک و خاموش دل
بوی نا گرفته بودم و دردهای دیگر
اکنون و پس از سال‌ها سیگار
فرداها را ترک غم می‌کنم با
حرف زدن از کلی احساس قشنگ
و کشیدن هورایی بلند.

عبدالله خسروی