تو مرا خواهی شنید..

تو مرا خواهی شنید..
با گوش هایی که پر از تمام آهنگ های غمگین جهان شده!
تو مرا صدا خواهی زد..
با دهانی که تمام واژه های اندوهگین جهان را به زبان آورده و دیگر چیزی برای گفتن ندارد!
تو مرا خواهی دید..
با چشمانی که دیگران خیسش می کنند!
تو مرا در آغوش خواهی کشید..
با دستانی یخ زده!
آری..

تو مرا خواهی یافت..

علی کسرائی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.