راه می‌روم در کوچه‌باغِ خیال.

راه می‌روم
در کوچه‌باغِ خیال.

می‌ایستم
بر لبهٔ زمان.

دست‌هایم
شاخه‌های خاموشِ صدا،
تا از عبورِ ساعت‌ها
بگذرم.

و انتظار
برگی‌ست پژمرده
بر آبِ دیروز.



طیبه ایرانیان

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.