همای سعادتم به اوج رسید و دریغ

همای سعادتم به اوج رسید و دریغ
که این معامله تا سحر پا نمی گیرد.
لبی که خنده اش چو غنچه جاوید است
میان پیکر زیبای گل جا نمی گیرد.
شبی که دل را به دریای جنون تو زد
سراغ ازنگاه سپید فردا نمی گیرد.
ربوده او دل و جان و قرار عاشق را
نماز شکسته بخوان که دعا نمی گیرد.
همه آگاه و صاحب اندیشه و نام
کسی خبراز درد مقتدا نمی گیرد.
مخوان به هر مناسبتی برای روز جدید
که اهل حق به هیچ دنیا نمی گیرد.

طالع دیدار