بگذار که در سایه ات آرام بگیرم

بگذار که در سایه ات آرام بگیرم
بانرگس مستانه ات آرام بگیرم
در زیر غزل، مثنوی و چتر دو بیتی
با هرچه ز آرایه ات آرام بگیرم
با ساز مفاعیل فعل های صدایت
با حس و درون مایه ات آرام بگیرم
تو شاه همه مصرع و ابیات خدایی
در کنج سرا، خانه ات آرام بگیرم
باز آی فرود و بشکن بال و پرم را
ای باز که در لانه ات آرام بگیرم
بانوی غزلساز من امشب بگذارم
تا شانه به شا، شانه ات آرام بگیرم
رحمت حسینی