ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
صبح است و باز خورشید تابان شود دگر بار
نظمی نهفته دارد این گردش گهر بار
کارش درســت و نورش تابیده تا بــه حالا
گل در پـی حضـورش قـد میکشـد بـه بـالا
گاهی بـه ظهر چون تیغ بر فـرق سر بتابد
گاهــی غــروب کــرده نــوری از او نتابـد
خورشید مهد نور اسـت سیاره هـا بدورش
چـون وعـده ای نتابد نتوان کشـید جورش
امر خدا بر اینست خورشید،خــود بسـوزد
مــاه و ســتارگان را از نــور خــود فــروزد
سوگند بــه شمس دارد قرآن برای انسـان
تـا قـدر او بفهمـد انسـان بـه حـد امـکان
کاظم بیدگلی گازار