چون تیغ بدست آری مردم نتوان کُشت

چون تیغ بدست آری مردم نتوان کُشت
چون مال بدست آری هر دِین نتوان شست

چون شانس ز کار آری هر خبط نتوان کرد
چون زور به توان داری هر ظلم نتوان کرد

چون شال به کمر داری هر رقص نتوان کرد
چون یاس به دَمَن داری هر ناز نتوان کرد

چون عشق به کمین داری هر یار نتوان خواست
چون شور به خود داری هر دوست نتوان خواست

چون چوب بدست داری هر برگ نتوان ریخت
چون جان به کف آری هر خون نتوان ریخت

چون سور به زمان داری هر ساز نتوان ساخت
چون غور به تور داری هر شُرب نتوان ساخت

چون هنر به کار آری هر نقش نتوان زد
چون تیر به کمان داری هر شخص نتوان زد

چون مُشت بدست گیری هر باب نتوان زد
چون مُشک بدست آری هر عِطر نتوان زد

محمد هادی آبیوَر