بیا بیا که گذشتِ زمان بهانه ی توست

بیا بیا که گذشتِ زمان بهانه ی توست
نشان بده که از این پس زمان زمانه ی توست
به ذوق ،آمده ام ،شاعران همه جمعند
غرورِ مفتخرم لطفِ شاعرانه ی توست
نگاه کن که چه کردی که این چنین مستم
فضای خانه پر از حس جاودانه ی توست
بهار می رسد از راه و سالِ نو آمد
به شاخه های پر از غنچه ام جوانه ی توست
چه زود می رسم اینجا به انتهای غزل
طنین روح نواز غزل ترانه ی توست
محمد منصوری